Το MIT Press κυκλοφόρησε πριν από λίγες ημέρες το Mind the Gap (ανοιχτή δημοσίευση στο mindthegap.pubpub.org), μια σημαντική έκθεση σχετικά με την τρέχουσα κατάσταση όλων των διαθέσιμων λογισμικού ανοιχτού κώδικα για publishing.
Με χρηματοδότηση από το Ίδρυμα Andrew W. Mellon, η έκθεση «ρίχνει φως στην ανάπτυξη και την εφαρμογή τεχνολογιών δημοσίευσης ανοιχτού κώδικα, προκειμένου να βοηθηθεί η λήψη αποφάσεων από τους φορείς και τους ιδιώτες και ο σχεδιασμός των έργων».
Το Mind the Gap θα είναι εξαιρετικά χρήσιμο για την κοινότητα των ακαδημαϊκών εκδοτών και θα συμπληρώσει το πρόσφατα δημοσιευμένο Mapping the Scholarly Communication Landscape census..
Οι συγγραφείς της έκθεσης, με επικεφαλής τον John Maxwell, Αναπληρωτή Καθηγητή και Διευθυντή του Εκδοτικού Προγράμματος στο Πανεπιστήμιο Simon Fraser, καταλογογράφησαν 52 online πλατφόρμες δημοσίευσης ανοιχτού κώδικα , δηλαδή συστήματα παραγωγής και φιλοξενίας για επιστημονικά βιβλία και περιοδικά, που πληρούν τα κριτήρια της έρευνας : “τεκμηριωμένο λογισμικό ανοιχτού κώδικα σχετικό με την επιστημονική δημοσίευση και ενεργή ανάπτυξη κώδικα“.
Η έρευνα αυτή αποτελεί τη βάση για μια λεπτομερή ανάλυση του ανοιχτού οικοσυστήματος publishing και της διαθεσιμότητας, των δυνατοτήτων και των περιορισμών αυτών των πλατφορμών και εργαλείων.
Ο αριθμός των πλατφορμών online publishing ανοιχτού κώδικα έχει πολλαπλασιαστεί την τελευταία δεκαετία, αλλά η έκθεση διαπιστώνει ότι αρκετές πλατφόρμες είναι συχνά πολύ μικρές, υπερβολικά χαλαρές και εξαιρετικά εξειδικευμένες για να έχουν μεγάλη επίδραση πέραν του οργανισμού ή του φορέα υποδοχής τους.
Αυτό τους αφήνει ευάλωτους στις μεταβολές των οργανωτικών προτεραιοτήτων και των εξωτερικών πηγών χρηματοδότησης που δίνουν έμφαση σε νέα έργα για τη συντήρηση και τη βελτίωση των υφιστάμενων έργων. Αυτό το κατακερματισμένο οικοσύστημα είναι δύσκολο να πλοηγηθεί και η έκθεση καταλήγει στο συμπέρασμα ότι εάν το ανοιχτό publishing θέλει να γίνει μια ανθεκτική εναλλακτική λύση στις πολύπλοκες και δαπανηρές ιδιόκτητες υπηρεσίες, πρέπει να αντιμετωπίσει τις διπλές προκλήσεις της ανάπτυξης και της οργάνωσης του ίδιου του κοινοτικού οικοσυστήματος.
“Ποιες είναι οι δυνάμεις – και οι οργανώσεις – που μπορούν να εξυπηρετούν την ευρύτερη κοινότητα, και να μεσολαβούν μεταξύ μεμονωμένων έργων και περιπτώσεων χρήσης και μεταξύ έργων και πόρων;”, ρωτά την έκθεση. «Δεν είναι επιθυμητή ούτε μια χαοτική πληθώρα διαφορετικών έργων ούτε ένα αναγκαστικό πρότυπο με γνώμονα την αποτελεσματικότητα, αλλά η διαμεσολάβηση μεταξύ αυτών των δύο θα απαιτήσει ευρεία συμφωνία ως προς τους στόχους υψηλού επιπέδου, τη διακυβέρνηση και τις προτεραιότητες χρηματοδότησης – και ίσως κάποια υπηρεσία ολοκλήρωσης / διαμεσολάβησης . ”
“Βρήκαμε ότι παρόλο που οι ηγέτες των πλατφορμών και οι προγραμματιστές αναγνωρίζουν ότι η συνεργασία, η τυποποίηση ή ακόμα και τα κοινά επίπεδα κώδικα μπορούν να προσφέρουν σημαντικά οφέλη στις φιλοδοξίες, τη λειτουργικότητα και τη βιωσιμότητα των έργων, η χρηματοδότηση και η υποδομή που υποστηρίζουν ανοιχτά έργα publishing αποθαρρύνουν αυτές τις δραστηριότητες” εξηγεί ο Maxwell.
“Αν ο στόχος είναι να οικοδομηθεί μια βιώσιμη εναλλακτική λύση στα ιδιόκτητα μοντέλα publishing, τότε η ανοιχτή δημοσίευση χρειάζεται νέες υποδομές που ενθαρρύνουν τη βιωσιμότητα, τη συνεργασία και την ολοκλήρωση”.
To Mind the Gap είναι διαθέσιμο για σχολιασμό στην πλατφόρμα PubPub: mindthegap.pubpub.org
Πηγή άρθρου: https://eurekalert.org